Week 3

Afgelopen zondag ben ik met Pasen naar de kerk gegaan, erg leuk: iedereen is aan het zingen en dansen. De dienst duurde jammer genoeg erg lang en het was niet in het Engels dus ik verstond er jammer genoeg weinig van.. Iedereen besteedde veel aandacht aan mijn komt, dat was de priester niet onopgemerkt gebleven. Ik moest naar voren komen en mij voorstellen, de hele kerk lachte toen ik vertelde dat mijn Ghanese naam Aynbono is.
Na de kerk – wat een half uur lopen is – zijn Evi en ik met een paar anderen naar een zwembad gegaan. Dat was onwijs verkoelend. Helaas stond de muziek te luidt om elkaar te verstaan en waren en veel jongens die geïnteresseerd in ons waren. Maar oh wat was het lekker!

Deze week hebben we nog 5 interviews gedaan waardoor te teller al op 8 staat! We zijn erg goed bezig:) We hebben ontdekt dat de mensen in de stad vrij goed geïnformeerd zijn over (de gevaren van) malaria. Hoe verder we van de stad zijn, hoe minder goed opgeleid de ouders zijn, hoe armer ze zijn en hoe minder ze weten.
We willen nu ook naar de afgelegen dorpjes afreizen om daar het onderzoek te vervolgen. We hebben een school voor gehandicapten gevonden, dit vergroot onze kansen zeer!

Werken in het ziekenhuis is er maar weinig beter op geworden, ik heb al wel meer interessante wonden gezien maar mijn adviezen en handelen wordt gewantrouwd.
Door de cultuur en het ziekenhuiscultuur heb ik best een lastige week gehad, zou dit de cultuurshock zijn? Ik miste mijn familie, Nick en vrienden heel erg.. In deze week heb ik ook mijn camera verloren (of deze is gestolen?), nu heb ik een felroze leen-camera van the Chief gekregen haha;)

Gelukkig hebben we de weekeinden volgepland met leuke dingen. Zo zijn we zaterdag weer de hele dag wezen zwemmen: echt genieten. De volgende keer moeten we wel beter zonnebrand smeren want we zijn nu net twee rode kreeftjes haha.
Zondag zijn we naar Bongo gegaan en hebben de Bongo Hills beklommen. Dat was echt fantastisch, ik heb er zo van genoten:) Het is een niet een heel hoge berg maar er zijn nauwelijks paden: alles bestaat uit grote stenen/rotsen waar we overheen moesten klauteren, ik denk dat mijn zusje Roos dit ook echt heel erg leuk had gevonden!
We hadden een aardige gids mee die zo vriendelijk was om onze loodzware tas met liters water erin te dragen.
Het uitzicht en de berg is werkelijk waar prachtig!! Het deel mij denken aan een mengeling van het decor van Jungle Book en The Lion King. Het was een zware klim, zeker naar beneden, maar echt heel erg gaaf om gedaan te hebben!!

Van de week was er ’s-Nachts hele erge onweer: dat was zo gaaf om te zien! De hele tijd waren er bliksemschichten en zo sterk en veel dat het pijn deed aan mijn ogen om te kijken. De donder was zo krachtig dat alles leek te trillen, echt waanzinnig! Dolgraag had ik buiten naar de bliksem willen kijken maar het was zo dichtbij dat het levensgevaarlijk was om buiten de compound te zijn. Die nacht koelde het gelukkig ook flink af: heerlijk.