De laatste week in Bolga + reizen deel 1

De laatste week was een hele drukke week, vol met stage afronden, afscheidscadeau voor mijn gastgezin regelen en de reis voorbereiden.
Ik stond deze week op de maternity (verlos) maar heb ook de OK gezien en de NICU. Helaas heb ik geen vaginale bevalling kunnen zien, de mini-mensjes in de puffende vrouwen hebben mijn gebeden niet gehoord.
Desalniettemin was het een leuke wee(k), het reizen staat voor de deur!
Vrijdag zijn we uit Bolgatanga vertrokken na een kort afscheid van mijn gastgezin. De cadeaus werden aan de kant gezet maar de foto's die ik had laten ontwikkelen in Nederland van mijn eerste maand bij hun vonden ze fantastisch om te zien.
De bus heeft er 11 uur over gedaan om ons in de hoofdstad, Accra, af te zetten bij een crappy hotel. Gelukkig was dit enkel om de laatste uren van de nacht slapend te kunnen doorbrengen en op te frissen voor we onze reis voortzetten. Voor we uit Accra vertrokken hebben we geluncht bij de Delifrance. Alsof je een kind in een snoepwinkel zet: zo voelde wij ons toen we alle Europese lekkernijen zagen. Na drie maanden geen ontbijt of beschimmeld brood was dit een feestmaal!
Met gevulde buiken van onder ander échte koffie zijn we in de trotro gestapt naar Hohoe. Een paar vervoersmiddelen verder zijn we vlak voor de zon onderging in Wli aangekomen. De dagen dat we hier waren hebben twee prachtige watervallen gezien. Voor een moesten we zelfs 7 uur hiken om hem te kunnen bewonderen. Het is echt prachtig in Wli. De natuur is schitterend, zo veel groener!! De geur van regenwoud, het gezang van verschillende vogeltjes en de klamme lucht op je huid maakt dat het voelt alsof je in een ander land bent en tovert vanzelf een glimlach op je gezicht. Tot nu toe kenden wij alleen het woestijn en steppe achtige noorden van Ghana, dit tropische en jungle-achtige oosten lijkt een totaal andere wereld.
Vanuit Wli zijn we naar Donkorkrom gereisd. Dit kleine stadje ziet zelden een blanke en als ze die zien is het een gestrande backpacker. Ha! Wij hadden het bewust gedaan. Waarom? Ja dat weten wij ook niet meer.. Van 's morgens vroeg, tot 's avonds laat hebben wij taxi's, trotros en een ferry moeten nemen om uiteindelijk hier te overnachten. Een taxi was zelfs zo vol beladen dat Evi en ik op de passagiersstoel zaten (ik half op de versnellingspook) en 9 anderen op de achterbank gepropt zaten! De zwarte stinkende rook die uit elk gaatje van de auto lijkt te komen maakt je misselijk en woorden als koolmonoxide vergiftiging en autocrash schieten door je hoofd, gek he?
Maar we hebben het overleefd! Zelfs een vleermuis in de hotelkamer schrikt ons niet af (jawel, we waren doodsbang)!
Nog een taxi, ferry, trotro, nog een trotro en taxi brachten ons naar Lake Bosomtwi. Dit is een gigantisch meer in het midden van Ghana. Het guesthouse, met privéstrand aan het meer, is werkelijk prachtig! Het voelt allemaal heel idyllisch en 's avonds ook romantisch aan.
Deze reis is echt alleen maar genieten (als je de dagen in trotros, taxi's en ferry's niet mee telt).
Aan het meer hebben we een paar dagen genoten van het prachtige weer, de omgeving, het lekker eten met een glas wijn. We hebben hier ook kunnen paardrijden langs het water en door een dorpje heen. Waar ik bang voor was, was het paardrijden zelf wat ik niet echt kan. Dit ging we na een aarzelend begin verder prima af, maar waar ik niet op had gerekend was de heftige allergie-aanval. Ach, ik heb wel gewoon even paard gereden langs een meer in Ghana, wie kan dat nog meer vertellen?
Na een paar dagen aan dit meer hebben we weer de hele dag in taxi's en trotros gezet maar dit keer zijn we bij een ander water aangekomen. Geen waterval, geen meer, maar het strand, de zee! Het heerlijke weer lijkt ver te zoeken als we aankomen, maar het vooruitzicht dat we hier een paar dagen zijn doet veel goed. Er schijnen hier zeeschildpadden hun eitjes te leggen en de jongens van de guesthouse halen de kokosnoten zo uit de palmboom voor ons! We zijn alleen, aan het prachtige strand, met een privé slaapzaal dat uitkijkt op de zee. Als we de luiken openslaan ruik, hoor en proef je de zee! Vijf meter verder sta je met je voeten in het zand over de zee te kijken. De zon breekt door en we drinken het sap uit de verse kokosnoten. Deze reis is echt fantastisch!